Kreppuhappadrætti - allir sem taka þátt fá vinning.

 

Dóttir mín, sem lengi hafði suðað um kettling og ávallt fengið neitun, gaf mér kettlinginn í afmælisgjöf í marsmánuði 2008 með þeim fleygu orðum "Til hamingju með afmælið". 

Fyrir áttum við einn hund og einn kött.

Ekki var kettlingurinn hættur að vera kettlingur (fannst mér) þegar hún dældi út úr sér fjórum nýjum kettlingum í apríl 2009.   Jasso !      Afmælisgjöfin ávaxtar sig um 400% á ári og ég þarf ekkert að gera nema telja kettlinga að morgni rétt eins og bankastjórar Landsbankans gerðu forðum með innlán Icesave.

En árið er ekki búið !

Afmælisgjöfin,, Katla Gustavsberg, gerir mikinn mannamun og hún lítur til dæmis ekki við mömmu minni.  Það er sennilega of vægt til orða tekið að hún líti ekki við mömmu.    Sannast sagna hleypur hún í burtu á harðaspretti ef mamma nálgast.  Sem kom sér illa núna í september.

Mamma átti að passa dýrin í tvær vikur - gefa þeim að borða, hleypa hundinum út, og gefa Kötlu pilluna.

En hvernig sem mamma reyndi,  gat hún ekki gefið Kötlu pilluna.  Kisa hljóp hraðar en mamma.

Og nú er Katla Gustavsberg að fara að ávaxta sig meira.  Hún er bomm.

Þegar ein afmælisgjöf ávaxtar sig allt að því tífalt á örfáum mánuðum, bendir það þá ekki til að dóttir mín hafi óendanlega mikið viðskiptavit ?  Ég hefði haldið það. 

.

Nú, þar sem ég aðhyllist þá skoðun að lífsgæðum skuli skipt nokkuð jafnt á milli manna, efni ég hér með til kreppuhappadrættis og allir sem taka þátt fá vinning. 

Vinningurinn gæti til dæmis litið svona út;

.

 

.

Og breytist stöðugt - þetta er sko sami kötturinn og hann stillir sér sjálfur upp;

.

 

.

Það er fátt ánægjulegra en að kúra með kött í fanginu fyrir framan sjónvarpið, hlusta á róandi malið og horfa í aðdáunarfull augun. 

Köttur á heimilið = meiri ást á heimilinu.

.

 

.

 

Athugasemdir

[Hrönn Sigurðardóttir, 9.11.2009 kl. 11:45]

heheheh nú þorir enginn að kommenta af ótta við vinning!

En það er svo sannarlega rétt hjá þér. Það er fátt notalegra en köttur að mala í fangi manns fyrir framan sjónvarpið. Algjör andstæða þess er síðan kettlingur að elta hnykil og reyna að drepa hann þegar maður ætar að prjóna.....

[Ragnheiður , 9.11.2009 kl. 13:49]

Hahaha krúttið þarna í glugganum en þessi svarti sem er bakvið hann, greinilega köttur, er hann með í happadrættinu ?

Minn kisi er búinn að læra að láta lopann í friði en einstaka sinnum hrekkur hann í hrekkjalómagír, læðist í lopann, bítur í og hleypur í spretti í burtu og svei mér ef það kemur ekki andstyggðarkattaglott á hann. Þá er hann einfaldlega að stríða mér.

Gangi þér vel að losna við ömmubörnin Anna mín

[Hrabba (IP-tala skráð) 9.11.2009 kl. 13:56]

Hehehe - Ohh Anna - þú ert svo fyndin !!!

[Anna Einarsdóttir, 9.11.2009 kl. 13:57]

Aðeins þeir kjörkuðustu þora að kommenta, það er svo greinilegt.

Sá svarti er með í happadrættinu Ragnheiður, ekki spurning.  
En það er grái hnullungurinn í glugganum ekki.  Við elskum hvort annað of mikið og ætlum að eyða ævinni saman.

[Ragnheiður , 10.11.2009 kl. 13:26]

Já ég skil svona endalausa ást, á einmitt einn lítinn loðhnykil hérna sem ætlar alltaf að vera hér, góður og malandi. Dásemdin ein..