Langbesti brandari sem ég hef lesið.

 

Það voru þrír iðnaðarmenn að byggja hús.  Einn var málari, annar pípari og sá þriðji múrari.  Þeir voru í matarhléi og samræðurnar snerust um hús og byggingarstíl.  Málarinn hafði mjög ákveðna skoðun á byggingastíl og litasamsetningu hverfa.  Píparinn var áhugasamur um ýmsar gerðir röra og hvernig þau gætu tengst skemmtilega.  Múrarinn vildi helst bara tala um múrblöndur og vinnubrögð við sléttun gólfa.  Samtalið var sundurleitt og talaði hver ofan í annan.  Eftir hádegið fór málarinn og sótti stiga.     Hann reisti stigann upp við húsið og klifraði upp.  Þegar upp á þakskörina var komið  kallaði hann niður til hinna.  Hei strákar !  Ég gleymdi  málningarfötunni.  Eruð þið ekki til í að koma henni hingað upp.    Múrarinn prílar upp stigann með málningarfötuna og réttir málaranum.  Þá uppgötvar málarinn að hann vantar málningarrúlluna.    Hann hrópar á píparann:  Hei !  Getur þú komið upp með málningarrúlluna ?  Píparinn fetar sig upp stigann með málningarrúlluna  og réttir málaranum.  Þarna standa þeir allir þrír í stiganum og þá segir málarinn:

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Hvað sagði hann aftur ?    Bíddu...... jú, þá sagði málarinn:  "Hei strákar....viljið þið"  

Æ, ég man ekki alveg hvað hann sagði... en það var alveg hroðalega fyndið. 

Hver er æskileg stigasídd ?

 

 

Það er svo margt sem gerist á síðari stigum. 

Gerist aldrei neitt á styttri stigum ?  Og hvað þurfa stigarnir að vera síðir ?

.