Tapað - fundið.

 

 

Vissirðu um bakarann ?

 

 

Hann týndi hálsmeninu sínu.

 

 

Hann leitaði.........

 

 

......... en fann það ekki í smjördeiginu

 

 

......... heldur ekki í snúðadeiginu

 

 

......... né í kökudeiginu

 

 

en hann fann það......

 

 

 

 

 

.......... í hádeginu.

 

 

 

Thihihihi   hahahaha.... fyndið, fyndið.  

 

 

Sláttur er hafinn í Borgarfirði.

 

Þar til fyrir nokkrum árum notaði ég sjálfvirkar garðsláttuvélar, samtengdar skítadreifurum, afar hentug tæki sem bera vinnuheitið hross.  Í garðinn minn fóru þessar græjur reglulega og inntu af hendi (væri kannski réttara að segja inntu af hófum)  garðvinnuna. 

 

Síðan flyt ég og eignast garð sem er svo stór, að virðulegir lögbýliseigendur líta mig öfundaraugum.  Ekki má í þennan garð sleppa hrossum sökum nálægðar við nágranna.  Því fór  ég á stúfana og festi kaup á garðsláttuvél..... eða svo hélt ég þar til sonur minn upplýsti mig um annað.  Eftir miklar hláturrokur hans og bendingar á nýja tækið, lét hann í té þá skoðun sína að þetta væri ekki meira en sýnishorn.  Leikfangasláttuvél !  Svona Bubbi byggir útgáfa. 

 

 

Í gær tók ég upp "dótið" mitt og hóf slátt.  Fór semsagt að leika mér.   Sprettan góð og það verður að viðurkennast, með semingi, að leikfangasláttuvélin réði heldur illa við blettinn.  Hún drap á sér nokkuð oft og neitaði ítrekað að fara í gang aftur.  Þá greip ég til gamals húsráðs og hristi hana duglega til, sneri henni í hálfhring og gaf henni drag.  Man að heima var sjónvarpið alltaf lamið í gamla daga.  Þetta virkaði vel og blettinn sló ég. 

 

Hann fékk nýtískulega klippingu í þetta skiptið..... pönk.