Hremmingar

 

Það er ekki lengur óhætt fyrir konur að vera einar á ferli í Reykjavík.

 

Fyrir nokkrum dögum, gekk ég eftir Kleppsvegi að kvöldi til og varð fljótlega vör við að það var maður á eftir mér.  Minnug allra fréttanna af nauðgunum og misþyrmingum ýmiskonar, herti ég gönguna.  Lít aftur fyrir mig og sé að hann hefur líka hert á sér.  Ég var farin að strunsa og þakkaði mínum sæla fyrir að vera ekki á háum hælum.  Maðurinn dró samt á mig.  Nú leist mér ekki á og fór að hlaupa.  Hann hljóp líka.   Vóóó,, ég hljóp eins hratt og ég gat en samt heyrði ég að hann nálgaðist mig, heyrði þungan andardrátt hans rétt fyrir aftan mig.  Skelfingin var yfirþyrmandi.  Ég fann hönd snerta bakið á mér, opnaði munninn til að öskra þegar hann stundi..........

 

 

 

 

 

 

 

 

.......... KLUKK.