Slagsmálaspillirinn.

 

Seint myndi ég teljast góður efniviður í öryggisvörð eða laganna þjón, enda ekki nema fimmtíuogeitthvað kíló.

Þegar ég var um tvítugt, var ég að vinna í heildsölu í Reykjavík ásamt tveimur eigendum fyrirtækisins.

Annar þeirra var vel þybbinn.

Eitt sinn, er ég hafði verið að skemmta mér á pöbbnum á Hverfisgötunni og hafði innbyrt eitthvað af bjórlíki, brá svo við þegar ég gekk út á götu að tveir menn voru í slagsmálum þar.

Annar sat ofan á hinum og ég sá framan í hvorugan.  Sá samt spik á þeim sem var undir. 

Stundum hugsa ég hratt.  Og stundum OF hratt.

Ég ákvað á svipstundu að maðurinn sem lá í götunni, þessi með spikið, væri yfirmaður minn.

Fáránlegt því ég hafði aldrei séð hans keppi.  

Einhver varð að bjarga manninum, fannst mér.

Ég stökk af stað og greip hinn manninn hálstaki og svipti honum af "yfirmanni mínum".

Þegar því var lokið sá ég mistökin sem ég hafði gert.  Ég þekkti hvorugan manninn.

Þeir urðu svo undrandi á þessari óvæntu árás stelpunnar, að þeir hættu að slást !

Ekki reyna að leika þetta eftir samt. 

Gauksi.

 

Lára fór inn í gæludýrabúð og rak strax augun í glæsilegan páfagauk sem
kostaði 5.000 krónur.

 "Af hverju er hann svona ódýr?" spurði Lára.
Búðareigandinn leit á hana og sagði:,,Sko, málið er að þessi páfagaukur
hefur verið í mörg ár í vændishúsi og getur verið ansi orðljótur. Hreint
hroðalega. Þess vegna er hann á útsöluprís."

 Lára ákvað samt sem áður að kaupa gauksa, fór með hann heim og hengdi
búrið upp í borðstofunni. Fuglinn  leit í kringum sig, síðan á Láru og
sagði: "Nýtt hús, ný húsfrú."   Konunni varð brugðið en fannst þetta
síður en svo ljótt orðbragð.

 

Nokkru síðar komu dætur Láru heim úr háskólanum og fuglinn sagði um leið: "Nýtt hús, ný húsfrú og nýjar hórur". Stelpurnar urðu dálítið móðgaðar en byrjuðu svo að hlægja að þessum fyndna fugli.

 

Augnabliki síðar kemur eiginmaður Láru heim úr vinnunni. Páfagaukurinn leit á hann og sagði: "Hæ Helgi" !