Flúðasigling.

 

.

.

Þegar Anna fór í siglingu, var sól um alla jörð

og hún þurrbúningi skrýddist, ekkert smá fín

henni fannst nú ekki meira en að éta lambaspörð

að skella sér í Jökulána,,  vera hörð. 

.

Já hún þóttist vera hörkutól og höfuðið bar hátt

þó að litla hjartað aukaslögum dældi 

og í huganum í djúpið fór og missti allan mátt

en svo hert´ún sig og sagði  "hei, þú átt" ! 

.

Þegar siglingin var hafin, Anna fölnaði og meig                    

en þó lengi reyndi bros á sig að pína 

Oní bátinn alltaf neðar þó í skelfingu hún seig

langir fætur hennar voru eins og deig. 

.

Niður flúðir æddi bátur meðan Anna hveljur saup 

og hún sór þess eið að hætt´að vera vitlaus

fyrir heimskuna hún er að borga alltof mikið kaup

það er dýrt að sýna hetjuskap og raup. 

.

En er Anna náði landi aftur bros á andlit brýst 

og hún Björgu þakkar skemmtilega reisu

Þessu ferðalagi verður ei með nokkrum orðum lýst

en að hetja sé,,  nei aldrei,,  það er víst. 

.