Saga um 10 ára dreng.

 

Það er rigning úti en hægviðri.  Gilli litli ákveður að fara með vinum sínum á bryggjuna og reyna að veiða í soðið fyrir foreldra sína.  Hann nær í veiðistöngina sína og blink og skellir sér í bombólurnar.  Saman rölta félagarnir síðan í rólegheitum niður á bryggju og spjalla á leiðinni um ævintýralega gönguferð þeirra upp á Arnfinn, árið áður.

.

 

.

Skarfurinn sveimar yfir höfðum drengjanna í leit að æti. 

Gilli er fiskinn mjög og strax í öðru kasti bítur á hjá honum.  Hann dregur inn fiskinn sem reynist vera vænn þorskur.  Strax í kjölfarið bítur á hjá Bödda.

Dagurinn líður og drengirnir una sér hið besta við veiðarnar.  Um kaffileytið segir Gilli við félaga sína:  "Eigum við ekki að rölta heim og athuga hvort mamma eigi eitthvað að borða"?  Þeir jánka því enda hungrið farið að sverfa að.

Saman bjástra þeir við að koma aflanum í poka og ganga svo heim á leið.  Gilli og félagar storma inn í húsið, fara úr bombólunum og spyrja æstir hvort eitthvað sé til að borða ?

Móðir Gilla brosir og segist einmitt hafa verið að baka vöpplur.  "Réttu mér Fayið drengur og þvoið ykkur um hendurnar áður en þið borðið", segir hún.

Strákarnir sitja með mjólkurglas og háma í sig vöpplur og dáðst í leiðinni að jólagarðínunum.

.

 

.

Jólin eru á næsta leyti og lífið getur ekki verið betra hjá litlum drengjum á Ólafsfirði.