FORRÉTTINDI ALDREI LÁTIN AF HENDI ÁTAKALAUST

 

Þorvaldur Logason, meistaragráðunemi í félagsfræði, kynnti áhugavert sjónarhorn á spillingu í Silfri Egils um helgina.
Þorvaldur talaði um kerfislæga og kapítalíska spillingu.

.

 

.

Hún gengur yfirleitt alltaf út á það sama:
Að vernda séreignarréttinn.
Að hamla gegn almannavaldi yfir auðlindum.
Að tryggja útvöldum einhver gæði með valdboði  lýðræðiskerfisins eða efnahagslegu valdi á markaði.
Að ná tökum á framkvæmdavaldinu.
Að manna dómskerfið sínum mönnum.
Að tryggja forréttndahópum / valdahópum refsileysi  (þeir lifa ofar lögum og stígvélaþjófar og eiturlyfjaneytendur fylla fangelsin.)

Alls kyns aðstöðubrask og jafnvel  lagasetning utan um sérhagsmuni er síðan dulbúin og sveipuð einhverju stagli  töskuberanna sem bíða eftir að molar hrjóti af borðum forréttindastéttarinnar. Sérhagsmunir eru kynntir sem almannahagsmunir með pöntuðum álitum sérfræðinga.
Afraksturinn er að þriðjungur þjóðarinnar vill kjósa yfir sig ræningjana sem aldrei iðrast.

Engum blöðum er um það að fletta að Sjálfstæðisflokkurinn var um áratuga skeið brjóstvörn, sverð og skjöldur þeirra sem stunduðu sjálftöku tekna og eigna.
Þeir notuðu meira að segja opinbert skattfé til að launa leppum sínum með þóknunum eða embættum.
Þessir sömu sjálfstæðismenn vilja ekki greiða erlendar skuldir sínar en vilja engu að síður að lágt launaður almenningur hjálpi þeim við að niðurgreiða skuldir nú.

Munum, að þeir sem búa við forréttindi láta þau aldrei af hendi átakalaust.

Tekið af vef DV.

.