Vanhæfir flokkar.

 

Þegar íslenska handboltalandsliðið spilar á heimsmeistaramótum, stendur þjóðin öll á bakvið strákana.  Þá stöndum við saman, Íslendingar.  En það er u.þ.b. í eina skiptið sem þjóðin stendur saman.

Við rekstur okkar sameiginlega fyrirtækis, ríkisins, er hver höndin upp á móti annarri.

Nokkrir flokkar sjá um að reka "fyrirtækið" Ísland og þeir gera það ekki í neinni sátt.   Leðjuslagur á milli flokka yfirtekur alla umræðu á Alþingi og hagsmunir þjóðarinnar víkja fyrir hagsmunum flokkanna.

Hvaða vit er í svona rekstri ?

.

 

.

Hefur engum dottið í hug að reka samfélagið eins og fyrirtæki ?

Við kjósum okkur framkvæmdastjóra, fjármálastjóra og stjórn og þau ráða síðan inn hæfa sérfræðinga til að leysa ýmis flókin mál í rekstrinum.  Þau myndu vera - ólíkt núverandi skipulagi - öll í sama liði.  

Hagsmunir þjóðarinnar væri sameiginlegt markmið þeirra.

Nú segja einhverjir að þetta sé ekki hægt.   En flest er framkvæmanlegt, sé til þess vilji.  Og við erum komin á þann tímapunkt að við verðum að breyta.

Tíunda stærsta fyrirtæki heims árið 2009 er fyrirtækið Toyota í Japan.  Þar starfa 320.000 manns.  Svipaður fjöldi og öll íslenska þjóðin.   Smæðin í íslensku samfélagi hefur reynst okkur dýrkeypt en við getum líka nýtt okkur hana á jákvæðan hátt.

Breytum stjórnarháttum á Íslandi og förum að standa saman.

Leggjum niður flokkakerfið. 

.

 

.

Hér er afar áhugaverð grein Illuga Jökulssonar um klíkuskap. 

Hér skrifar Daði Ingólfsson en hann var gestur í Silfri Egils um helgina.