Æskuárin.

30.5.2007 | 19:40

Þegar ég var lítil stelpa var ég sérstaklega heppin með leikfélaga. Tveir strákar sem fluttu í næsta hús við mig þegar ég var 6-7 ára. Það var eftirminnilegt þegar sá eldri kom í heimsókn í fyrsta skiptið. Hann bankaði og bankaði en án árangurs. Loks gekk hann burt - án efa vonsvikinn yfir því að enginn var heima. Við vorum samt heima. Hann gerði bara smá mistök strákurinn. Hann áttaði sig ekki á því að neðst á hurðinni var gat..... sem hænurnar notuðu iðulega til að fara út um. Hænsnakofahurðin hefur bara litið nokkuð vel út í þá daga.

Hann fann svo innganginn að íbúðinni nokkru seinna.

Flokkur: Spil og leikir | Breytt s.d. kl. 19:42 | Facebook

Athugasemdir

Falleg saga. Börn eru svo skemmtilega saklaus stundum... einu sinni fékk ég rangt fyrir það í prófi, ungur drengur, þegar ég svaraði spurningunni um það hvenær fólk hvíldist best þannig "... að það væri á nóttunni". Ég fékk rangt fyrir það. Rétt svar var; "þegar það sefur"... ég vissi ekki betur þá en að allir svæfu á nóttunni

Brattur, 30.5.2007 kl. 21:53

Krútt!!

Jenný Anna Baldursdóttir, 30.5.2007 kl. 23:48

Bæta við athugasemd [Innskráning]

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Um bloggið

Sparisjóður grínista og nágrennis.

Anna Einarsdóttir

Af gefnu tilefni skal það tekið fram, að allt sem ég skrái á þessa síðu er vel meint, þótt það á köflum geti hljómað eins og illa meint,, þá er það alls ekki þannig meint.