Eðal kveðskapur.

 

Afi minn hefði farið á honum Rauð
ef átt hefði hann bara hesta
en hann átti kindur og stakan sauð
sitt af hvoru tagi. 

Er ekki allt í lagi ?

.

 

.

Það byrjaði sem ósköp venjulegt spjall......

 

Í morgun vorum við að spjalla, ég og bóndinn, um hversu mikil reiði sé í þjóðfélaginu og hvað sé nú gott að eiga athvarf heima hjá sér þar sem einungis er væntumþykja og hlýja.

Þá opnar hann munninn og segir svo óheppilega "að heimilið sé eins og hreiður".

Hvað segirðu maður ? 

Ertu að kalla mig önd ?   Eða kannski gæs !!!    spyr ég frekar ergileg.

Eða viltu kannski meina að ég sé bjúgnefja ?   

Og svo bara missi ég mig.......

Þú ert nú meiri skarfurinn. 

blárindill,

Algjör fálki,

skrækskaði og skunkur,

Þvílíkur þengilhöfði,

gammur og gleraugnamörgæs. 

.

Þarna þurfti ég að stoppa til að draga andann.

.

Þá segir bóndi minn...... komdu hérna dúfan mín. 

.

 

.

Og nú hreiðrum við um okkur í rólegheitunum.