Hrafnkatla Himinbjörg Skítalabbi Gustavsberg.

 

Mikið hefur verið skrifað um Hrafnkötlu Himinbjörgu, margar myndir birtar og má ætla að hún sé hvers manns hugljúfi og ljómi allra kettlinga.  Í það minnsta fékk ég beiðni um eigendaskipti á henni í dag.  Frænkur mínar tvær vildu gjarnan eignast þetta krúttilega kvikindi.  Ég sagði bara;  "Já, fínt, þið megið bara eiga dýrið" 

.

 

.

Það kom á þær yfir svari mínu... þeim fannst ég full fljót að afhenda kisu, svo þær spurðu nánar út í dýrið.  Já, sagði ég, hún er óskaplega þrifin greyið.  Fer alltaf í kassann sinn og gerir þar stykkin sín.  Mér fannst hún óttalegt krútt meðan hún var með harðlífi.  Eitthvað fór móðurmjólkurleysið í magann á henni svo nú er hún með skitu.  Það væri bara fínt - hún fer í kassann sinn og svoleiðis - eeeeeeen einhvern veginn tekst Hrafnkötlu alltaf að stíga ofan í niðurganginn og svo arkar hún niður ganginn, létt á fæti, eins og gengur, eins og gengur.  *DÆS* 

Skítalabbi semsagt. 

Þegar illa tekst til, kemur hún með saurugan fót upp í rúm til mín og þegar enn verr árar, stígur hún á hárið á mér, meðan ég sef.  Hvað getur maður sagt ?   SHIT ! 

Við fjölskyldan erum nú búin að vera í skítverkum alla helgina og Hrafnkatla fer í bað þrisvar á dag.

Langar einhvern í hana ?   

Næringafræði.

 

Ást er kavíar og kampavín, brúðkaupskaka, jarðaber og rjómi.

.

.

Vinátta er nýbakað brauð, nýstrokkað smjör, sveitaostur og te fyrir tvo.

.

.

Best er að hafa kynnst hvorutveggja.

En vináttan fer betur með meltinguna.