Ekki arfavitlaus heldur vita arfalaus.

 

Nú er ég ekki lengur arfavitlaus heldur vita arfalaus.  Þessi fallegi sólskinsdagur fór semsagt í arfahreinsun.  Ég komst að því í dag að íbúar á lóðinni minni eru öllu fleiri en ég hafði áður talið.  Ekki það að ég sé búin að telja þá samt en maður segir bara svona.    Þessir áður óþekktu íbúar halda sig mest neðanjarðar en kíktu þó upp, einn og einn í dag.  Sumir þeirra eru extra large og allt að því king size.  Því get ég reiknað með að þeir hafi það allverulega huggulegt í nábýli við mig, feitir og pattaralegir.

Ég er að tala um ánamaðka.

.

 

.   

Tilraun dagsins;  Prófaðu að segja upphátt ÁNAMAÐKUR á norðlensku.

Við sunnlendingar segjum ánamaþþkur en norðlendingar segja ánamaððkur.  Ferlega fyndið að heyra það þannig.     Eða það finnst mér.