Nýársnótt árið 1983.

8.1.2008 | 21:29

Einu sinni var ég ung og vitlaus. Nú er ég bara ung. Joyful

Má maður viðurkenna syndir, sem framdar voru fyrir ALDARFJÓRÐUNGI ?

Woundering Pouty FootinMouth Errm Undecided ...... Crying

Ok, hugsa, hugsa..... hvað er það versta sem gerist ef ég játa nú ? Bandit

Þú missir prófið góða mín. Police

Gúlp ! Shocking

Hvað gerir maður ekki fyrir bloggfrægðina ? Blush

............................................................

Á mínum unglingsárum, tíðkaðist það að allir í sveitinni hittust í ótilgreindu félagsheimili um áramótin. Þar var hvorki hljómsveit né lögregla, heldur voru spilaðar vinylplötur og á milli platna sungu allir, hver með sínu nefi. Man ég til dæmis eftir að allir fóru í hring, áramót ein, undir morgun og sungu færeyskan Vikivaka. Wizard Þetta voru svakalega skemmtilegar samkomur. Allur gangur var svo á því hvar fólk endaði á nýársdagsmorgun og gat allt eins verið staldrað við í fjósi og teknar mjaltir með einhverjum bóndanum á heimleiðinni. Þetta var semsé ferð, algerlega laus við áætlaðan heimkomutíma. Aðeins ein regla gilti í þessum áramótaferðum: "Sá sem var minnst fullur, keyrði heim". Nú.... það kom því yfirleitt í minn hlut að keyra heim.

Ein af þessum heimferðum er mér sérstaklega eftirminnileg. Ég lagði af stað og fann reyndar að ég var dálítið vel við skál. Eftir nokkur hundruð metra akstur, hugsaði ég með mér: "Rosalega er ég full maður, ég er í vandræðum með að halda bílnum á veginum". Happy Áfram keyrði ég, hallaði mér fram og vandaði mig ógurlega við að hitta á veginn. Það var ekki heiglum hent að hitta ! Bíllinn rásaði kantanna á milli og þegar ég beygði af afleggjaranum og út á þjóðveg, var ég næstum því búin að missa hann útaf. Úps. Pinch Enn hélt ég áfram og vandaði mig sem aldrei fyrr. Bíllinn fór til hægri og síðan til vinstri og alltaf barðist ég við að halda honum á veginum.... en hálfflissaði innan í mér yfir því hvað ég væri drukkin. LoL

Þegar við höfðum keyrt um 10 kílómetra, tautaði Þorgeir bróðir úr aftursætinu: "Anna, heldurðu að það geti verið sprungið hjá þér"? Woundering Ég stöðvaði bílinn, skrölti út og jú jú .... kolsprungið ! Bíllinn rásaði semsagt ekki svona mikið út af ofdrykkju minni, eins og ég hafði áður talið, heldur af því að það vantaði eitt dekkið. Blush

Einu sinni var ég ung og reglulega vitlaus.

Flokkur: Spil og leikir | Facebook

Athugasemdir

Ragnheiður , 8.1.2008 kl. 21:35

hehehe kannast við svona lýsingu síðan ég bjó í sveitinni

Svanhildur Karlsdóttir, 8.1.2008 kl. 21:49

Gunnar Helgi Eysteinsson, 8.1.2008 kl. 21:54

... bíllinn var sem sagt ekki minnst fullur... það er nokkuð ljóst...

Brattur, 8.1.2008 kl. 22:05

HAHAHAHAHAHHAHAHA ÖKUKJÁNI

Brynjar Jóhannsson, 8.1.2008 kl. 23:06

Bjarndís Helena Mitchell, 9.1.2008 kl. 02:02

Ólafur fannberg, 9.1.2008 kl. 07:19

Ekta Borgarfjarðarsaga, minnir mig á reglulegar ferðir um sveitina til landa smökkunar, þá hlupu stundum heilu trén í veg fyrir bíla og vegir urðu bæði ósléttir og eða svona sveiflugjarnir.

Mikil landabruggs menning og samkeppni um gæði milli bænda, alger óþarfi að fara í vínsmökkun til útlanda á þeim tíma.

Oft gaman í Borgarfirði þá.

Þorsteinn Valur Baldvinsson, 9.1.2008 kl. 10:12

Bæta við athugasemd [Innskráning]

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Um bloggið

Sparisjóður grínista og nágrennis.

Anna Einarsdóttir

Af gefnu tilefni skal það tekið fram, að allt sem ég skrái á þessa síðu er vel meint, þótt það á köflum geti hljómað eins og illa meint,, þá er það alls ekki þannig meint.