Þátturinn "Löggæsla".

 

Góðan dag.

Nú hefur göngu sína þátturinn Löggæsla en hann fjallar, eins og nafnið gefur til kynna, um að ég passi hvaða lög keppi fyrir Íslands hönd í Eurovision.

Laglínuleysan sem við hyggjumst senda frá okkur í ár er ótæk í keppnina.

Fuss og foj og oj og nananana bú bú. 

Mín spá fyrir þetta algerlega flata platlag og þrátt fyrir að Hera sé þrusugóð söngkona, er langneðsta sætið.  Og ég tel það vera mikla bjartsýnisspá.   

Við verðum því að hætta við að senda það út.

Í staðinn sendum við lagið með Hvanndalsbræðrum.  Það sýnir svart á hvítu að þrátt fyrir fjárhagshrun, gosstróka og aðrar hamfarir, kunnum við íslendingar að láta sem ekkert C. 

Við erum snillingar..... þ.e.  við venjulega fólkið. 

.

 

 

Samskipti á Facebook.

 

Bróðurdóttir mín sendi inn svohljóðandi kvörtun á Facebook;

"ekkert að gera mér leiðist svaklega mikið ekkert að gera ég er búin að reina og reina að finna mér eithvað að gera en það er bara ekkert að gera og ég er líka að fara í frjálsar á eftir mig langa svo mikið að gera eithvað en það er bara ekkert ææii uhuhuhuhuhuhuuhu leiðinlegt"

.

Þar sem ég er ábyrg föðursystir, fannst mér skylda mín að reyna að hugga hana;

"Þú ert ekki ein.  Allar stelpur á þínum aldri hafa EKKERT AÐ GERA :)   En það lagast.   Þegar þú verður stór færðu að taka til og þvo þvott og skúra gólf"  ;)

.

Liðu síðan 3 vikur en þá kom hún með þetta yndislega svar;

"jú jú stundum hef ég eitthvað gera sko en oftast hef ég ekkert að gera sko en mjög sjaldan sko og ég meina það"

.

Það verður ekki af bróðurdóttur minni tekið að hún kann að koma fyrir sig orði. 

.

.

 

.

 

.

Hún gat ekki ákveðið sig - eða hvað ?

 

Þegar konan gekk inn í bankann, runnu á hana tvær grímur.

- ANDLIT

- GRÍMA

- GRÍMA

.

 

.

Af hverju er alltaf talað um tvær grímur ? 

 

Aldur er afstæður.

 

Ég man ekki alltaf hvað ég er gömul.

Veit þó alltaf fyrir víst að ég er annaðhvort 36 eða 37...... nú eða 45 eða 46 ára.

Mér finnst það bara ekki skipta neinu máli.

Það sem skiptir máli er að vera ungur í anda.

Í framhaldi af þessum pælingum fór ég að hugsa um hversu mikil Guðsgjöf það er að sjón versnar hjá gömlu fólki.    Ungar og fallegar stúlkur eldast með tímanum og verða hrukkóttar og ljótar....... en það gerir ekkert til því karlinn þeirra verður þá farinn að sjá svo illa !  Hann trúir því að stúlkan sé sú fallegasta í heimi, jafnvel þótt hún hafi tvöhundruð hrukkur á enninu.  Hann bara sér það ekki og treystir á minni sitt í þeim efnum... sem hugsanlega er farið að bresta líka og ef stálheppnin er með, man hann konu sína enn fallegri en hún nokkru sinni var. 

.

 

.

Já, það er hægt að hlakka til þegar maki manns verður gamall. 

 

Storkurinn.

 

Mamma hennar svarar með þekktum frasa: "Nú, storkurinn kom með þig elskan." "Og kom hann með þig líka mamma?" heldur hún áfram. "Já elskan, hann gerði það.""Og pabba, ömmu og afa og langömmu og langafa líka?""Já elskan, storkurinn kom með þau öll."

Litla stelpan hristir hausinn vonsvikin. "Það er ekkert skrýtið að a...a...llir... séu svona geðvondir. Það hefur ekki verið stundað kynlíf í fjölskyldunni í yfir 200 ár...

.

 

.

Hugmyndaflug á heimsmælikvarða.

 

Ég festist næstum því í skafli.

 

Í gær var enginn snjór !

Það er óhætt að segja að veturinn hafi skollið á fyrirvaralaust.

Ég er búin að fara út í tvígang í morgun.

Í síðara skiptið óð ég skafl sem náði mér upp fyrir nafla.  Var næstum því föst. 

Og jeppinn í næstu götu komst hvorki áfram né afturábak.  Hann var alveg fastur.

Það má því með sanni segja að ég sé betri en jeppi. 

Og það hvíla auk þess engin okurlán á mér.

.

.

 

. 

Best að kúra í dag. 

.

.

 

.

 

Börn send fyrr heim úr skóla

Fólk hlær miklu meira ef bannað er að hlægja.

 

Þegar ég var krakki, fyrir ekki svo alllöngu, ólst ég upp í sveit.  Mér verður oft hugsað til þess nú þegar dóttir mín sem hefur allt til alls og vini allt um kring, segir reglulega:  "Ég hef ekkert að gera".

Ég hafði nánast alltaf eitthvað að gera þegar ég var krakki.  Nema kannski á Föstudaginn langa en þá var verslunin við hliðina á æskuheimili mínu lokuð og sjónvarpsefnið á þá lund að hver meðalmaður gat hæglega drepist úr leiðindum, Guði til samlætis.

Og hvað gat krakki dundað í sveit, upp úr miðri síðustu öld ?  

Á sumrin var farið í alls konar leiki.  Við spiluðum reglulega fótbolta og það var fátt skemmtilegra en að sóla "gamla" menn.  Borðtennis var líka eitt af mínu uppáhalds..

Á veturna spiluðum við blak einu sinni í viku - krakkar og fullorðnir.  Skákmót voru fastur liður og svo söng ég í kór.  Kórinn söng að vísu bara fyrir jól og páska því eins undarlegt og það nú er, þá var fólk bara ekkert að deyja á þessum árum og því man ég ekki eftir einni einustu jarðarför fyrr en afi dó þegar ég var komin hátt á þrítugsaldurinn.

.

 

.

Mér fannst býsna gaman í kórnum.  Skemmtilegasta atvikið átti sér stað í miðri messu.  Afar stór og pattaraleg maðkafluga sveimaði um kirkjuna og það fór ekki fram hjá kórfélögum því kórinn var staðsettur uppi á svölum eða svokölluðu kirkjulofti.

Í kirkjunni var allmargt fólk.  Flugan gat auðvitað ekki flogið viðstöðulaust alla messuna svo hún hefur tekið ákvörðun um að lenda.  Til þess valdi hún - og mér fannst það vel valið - eina skallann í kirkjunni.  Maðurinn sem átti skallann fékk við þetta einhvern kláða í höfuðið og klóraði sér.  Flugan lyfti sér á meðan en settist niður um leið og hönd mannsins hvarf.   Þannig gekk í langan tíma;  Flugan settist og manninn klæjaði, maður klóraði og fluga flaug á meðan en settist svo aftur - alltaf á sama stað.

Kannski er þetta ekki svo fyndið að lesa..... en að horfa...... maður minn ! 

Ég hló svo ofboðslega að tárin láku niður kinnarnar - en maður hlær alltaf miklu meira þar sem alls ekki má hlægja.

Þáttastjórnandinn í myndbandinu hérna átti til dæmis ekki að hlægja:

.

 

Lögreglan á Selfossi varar ökumenn við því að vera á ferð með kerrur og vagna

 

 

"Lögreglan segir að það geti valdi mikilli hættu fyrir ökutæki sem er að draga kerrur, auk þeirrar getur þetta valdið mikilli hætti fyrir ökutæki sem flytja slíkar kerrur auk þeirrar hættu sem það geti skapað öðrum vegfarendum".  

.

Eruð þið búin að lesa þessa frétt tvisvar ?

Þegar maður les svona þvælu, er ekkert annað að gera en að skella höndinni á læri eins og amma heitin gerði og segja "Ég er svo aldeilis hissa" !

.

.

Er þetta boðlegt ?

 

Hættulegt að aka með kerrur

Lestir en ekki kostir.

 

Í æsku voru mér kennd ákveðin gildi, eins og heiðarleiki, sannsögli, ábyrgð og gæska.  Mér var sagt að þeir sem lifðu lífi sínu samkvæmt þessum gildum, teldust vera mannkostamenn miklir.

Það virðist eins og gildin hafi snúist við á síðustu árum og nú er þjóðfélagið sem við byggjum að reyna að segja okkur að það sé allt í lagi að ljúga, stela og vera vondur. 

Þetta gerir mig alveg ruglaða. 

Eru allir búnir að gleyma boðorðunum tíu ?

.

Árið 2007 sat ég stundum og velti því fyrir mér af hverju sumir urðu svo ofsaríkir, að því er virtist upp úr þurru.     Ég hugsaði "hvað er það sem þeir hafa í kollinum sem ég hef ekki"?   Engin varð niðurstaðan af þessum pælingum.  Nema ef vera skyldi að ég væri orðin gamaldags.     Ég bara skildi þetta ekki.  Fyrr en seinna.  Þá uppgötvaði ég að það voru græðgi og óheiðarleiki sem helst einkenna þá ofurefnuðu.  Lestir en ekki kostir.

Mikið er nú gott að vera gamaldags.

.

.

Ég held ég sé orðin tilbúin til að verða AMMA.