Ekki til bóta.

 

.

 

.

Gráni var góður hestur

en gekk ekki heill til skógar.

Þá kom dýralæknirinn vestur

og Grána greyinu lógar.

 

........ en hann skánaði ekkert við það.

Sælla er að gefa en þiggja.

 

 Jólahátíðin nálgast og ég, kona á fimmtugsaldri  (sorry, mér finnst það alltaf svo fyndið) hlakka til eins og væri ég á tugsaldri.   Fyrir viku síðan var ég búin að kaupa allar jólagjafir, pakka þeim inn, skrifa jólakort, setja upp jólagardínur og ljós..... en ekki búin að taka til í stóra hornskápnum sem er á stærð við heilt búr.  Minn maður minntist á hvort við ættum ekki að taka til í honum ?   "Það er ekki forgangsatriði" sagði ég "nema þú ætlir að vera inni í skápnum um jólin".  "Og hvenær kemur þú þá út úr skápnum"? 

.

 

.

Talandi um jólakort...... ég kem alltaf út í tapi þar.  Ef ég sendi 50 jólakort, fæ ég 29 til baka.  Núna prófaði ég að senda 25 kort en þá er ég bara búin að fá 5. 

Það er lögmál að ef einhver tapar er einhver annar sem græðir.  Eru útrásardollurnar enn að stela frá okkur - jólakortum í þetta sinn ?  Hahhh....... þeir vita ekki ennþá greyin, að sælla er að gefa en þiggja.   

Og ég er alsæl með jólakortin mín fimm.

.

 

.

Hvað er svona fyndið ?

.

 

.

Orðóheppni.

 

Ég er stundum frekar orðóheppin.

Á laugardaginn hitti ég frænda minn sem ég hef ekki hitt í 15 ár.

Ég kynni þennan frænda fyrir manninum mínum og frændi segir að þeir hafi aldrei sést áður.

Þá segi ég (og bendi á minn mann):  En hann þekkir konuna þína. 

Mér fannst þetta ógurlega fyndið því það hljómaði svo tvírætt.

Þá segir frændi: 

Ég á enga konu.

 

--------

Og það er ekki einleikið hversu virkilega orðóheppin ein kona getur verið.

Einu sinni sagði ég manni að ég hefði hitt pabba hans daginn áður.

Hann sagði það vera frekar merkilegt......... "því pabbi dó fyrir 7 árum".    

.

 

.

Sjö þúsund orð.

 

Mynd segir meira en þúsund orð.  Þetta verður því langt bogg eða ígildi sjö þúsund orða. 

.

 

Á há Lágheiðinni.

.

 

Skúrir í Grennd.  Fyrir þá sem ekki vita, er Grennd í Húnavatnssýslum.  Og þar eru alltaf skúrir. 

.

 

Í baði. 

.

 

Í körfu. 

.

 

Í slökun. 

.

 

Í skál. 

.

Þess má geta að öll dýrin komu sér þarna fyrir af sjálfsdáðum.

.

 

Óskaðu þér.   

.

 

Ert þú eitthvað öðruvísi ?

 

Þú ætlar að velja þér kettling og í boði eru tveir bröndóttir og einn gulur.  Hvern tekur þú ?

.

 

.

En ef í boði eru þrír gulir og einn grár ? 

.

Eftir margra ára rannsóknarvinnu hef ég komist að þeirri niðurstöðu að kettlingurinn sem er öðruvísi á litinn en hinir, er nánast alltaf valinn fyrstur.

Sem segir okkur hvað ?

.

Að það sem er öðruvísi er eftirsóknarvert. 

.

Þessa eina mestu speki sem minn haus mun nokkurn tíma láta frá sér fara,  vil ég að unglingar landsins innbyrði og leyfi sér framvegis að vera þau sjálf, öðruvísi en allir hinir.

.

 

.

 

FFF

 

Myndina af hundunum hér fyrir neðan, fann ég á netinu.

.

 

.

En kisurnar hérna fann ég í rúminu mínu.

.

 

.

Þegar ég sá þær fékk ég svona tilfinningu að ég þyrfti að fara að taka til.

Undanfarið hef ég upplifað söguna um kiðlingana sjö þar sem einn faldi sig í klukkunni, annar í skápnum, sá þriðji undir hillunni o.s.frv.  Nema hvað hjá mér eru það kettir sem kíkja út úr hinum ólíklegustu stöðum.  Ævintýri líkast.

.

En kettlingarnir eru farnir að týnast út og eignast ný heimili enda eftirsótt og góð ræktun í þessari sveit.  Ræktunarmarkmiðið er að fá fallega, fjöruga og feiknablíða ketti.  Effin þrjú. 

Um næstu mánaðamót verða öll kisuskottin flogin úr hreiðrinu 
- nema kisan sem ég ætla sjálf að eiga. 

Sú heppna heitir Frekna og lítur svona út;

.

 

.

Sumt getur maður bara ekki gefið frá sér. 

.

Í Kvosinni.

 

Í Kvosinni, æskuminningar og bergsöglismál eftir Flosa heitinn Ólafsson er á náttborðinu mínu núna.  Flosi hafði þann einstæða hæfileika að vera bara hann sjálfur. 
.

 

.

Hér kemur smábrot úr bókinni:

 

Og það var raunar þessi amma mín sem orti fræga vísu um jarpan hest, sem Kiddi móðurbróðir minn átti í hesthúsinu uppí lóðinni á Vesturgötu 15.

Á Jarpi höfðu allir mesta dálæti, en Jana, sem var í vist hjá ömmu, og úr Dölunum, elskaði klárinn.

Svo var það einhvern tímann að skita hljóp á Jarp.  Þá orti amma mín þessa vísu:

.

Þegar Jarpur hafði skitu
allir grétu á Vesturgötu
Jana grét þó mest.
Hinir gátu þó hætt.

 

 

Fólk eldist á örskotshraða.

 

 

13 ára gömul dóttir mín kann að líta á björtu hliðar tilverunnar.

.

Hún er að lesa spádóma Vöngu í Vikunni;

2088:  Nýr sjúkdómur.  Fólk eldist á örskotshraða. 

Hahahahaha

Þá verð ég eldgömul, segir hún.

Síðan reiknar hún aldur sinn. 

Ég verð 92ja ára.  

Og allir hinir verða eldgamlir líka.

Hahahaha. 

.

Svo les hún áfram

2097:  Lækning finnst við nýja sjúkdómnum.

Þá spyr hún;  hvernig er hægt að lækna fullt af eldgömlu fólki ?

hahahahaha

.

 

.

Ég fékk að vita allar réttu lottótölurnar.

 

Á þessum bæ voru áramótin skemmtileg.  Við keyptum fjölskyldupakka af flugeldum, af björgunarsveitinni að sjálfsögðu.  Árið 2007 vorum við bara smápeð í flugeldauppskotum hér í götunni.  Nú skyldi bætt úr því.  Áramótin 2009-2010 ætluðum við okkur að vinna götukeppnina í flugeldasýningu. 

Til þess að það mætti heppnast þurftum við að beita pínulitlum saklausum brögðum.  Við sátum inni við sjónvarpið þar til gamla árið hvarf og það nýja birtist á skjánum.  Þá tókum við okkur góðan tíma í að kyssa hvort annað gleðilegt nýtt ár.    Létum allan tímann sem við sæjum ekki flugelda nágranna okkar. 

Þegar nokkuð var liðið á árið 2010 röltum við okkur út.  Ég og sonur minn settum 6 litlar rakettur upp í einu.  Tendruðum á þremur........ hviss...... paff, paff, paff.  

Þvílík sýning !   

Síðan, til að agndofa áhorfendur héldu ekki að þetta hefði verið einskær heppni hjá okkur, endurtókum við atriðið.  Tendruðum á þremur........ hviss........ paff, paff, paff. 

Að okkar mati erum við óumdeilanlega sigurvegarar áramótanna.

.

Eftir flugelda"sýninguna" fór unga fólkið á heimilinu á dansleik.  Heima voru tvær ófermdar dömur og eitt miðaldra sett.  Settið vakti til kl. 03.30 og hlýtur það að teljast góður árangur hjá fólki á þessum aldri. 

.

Ég vaknaði síðan í morgun við það að ég hristi höfuðið.  Mig dreymdi að einhver var að segja mér allar réttu lottótölurnar en ég vildi ekki sjá þær og sagði nei.  Annaðhvort vinnur maður eða maður vinnur ekki.  Það má ekki segja svona frá........ sagði ég við þau hinumegin. 

.

.

 

Kæru vinir.

 

Gleðilegt ár 2010 ! 

.