Ég vil fá álver í Almannagjá......

 

.

 

 

 

Vont þegar það góða er lagt niður.

 

Ég er alin upp við harmonikkutónlist.  Pabbi var sko hljómsveitargæi.   

.

.

Í grunnskólanum heima var enginn íþróttasalur þegar ég var yngri.  Því var okkur krökkunum kennt að dansa gömlu dansana.  Það var hægt í venjulegri skólastofu.

Mér finnst fátt skemmtilegra en að dansa, við góðan dansherra, almennilegan hraðan polka.  Snúast í hringi þar til allt hringsnýst fyrir augunum á mér.  Þá er gaman. 

Ég hef af því áhyggjur að harmonikkutónlist og góðir dansherrar séu að verða liðin tíð.

Síðast komst ég í gömlu dansana á þorrablóti fyrir 3 árum.  Alltof langt síðan ! 

Mér finnst hundfúlt þegar eitthvað sem er gott og skemmtilegt, hættir.

Nú vil ég almennilegt harmonikkuball og góða dansherra, borða kjötbúðing með grænmeti í og drekka Sinalco og borða bláan Opal á eftir.  Þetta á að gerast á fimmtudegi sem verður sjónvarpslaus.  

Það er í lagi að láta sig dreyma.