Forvitni læknirinn.

 

Það var ekki vandræðalaust að koma yngstu dóttur minni í heiminn.  Fimm dögum eftir fæðingu, fékk ég heiftarlegar blæðingar.  Þá er ekki verið að tala um rennandi blóð, því það fór allt í köggla og lifrar inni í mér og spýttist svo út á gólf þegar það kom út.  Mjög sjarmerandi. 

.

Læknar á sjúkrahúsi, úti á landi, settu dripp í æð hjá mér sem átti að stöðva blæðingarnar.  Áfram héldu þó blæðingarnar af fullum krafti.  Þeir skrúfuðu þá meira frá flöskunni, juku drippflæðið, en allt kom fyrir ekki.  Þannig gekk í tvo sólarhringa.  Ég var búin að skamma þá og segja að þetta virkaði ekki hætis hót og það eina sem þetta dripp gerði mér, var að ég varð alltaf veikari og veikari.

.

Skemmtileg saga ? 

.

Tveimur sólarhringum eftir að blæðingar hófust, var ég loks send með sírenusyngjandi sjúkrabíl á gjörgæslu Landspítalans. 

.

Á Landspítalanum tók á móti mér læknir sem ég þekkti frá fyrri sjúkrasögu - sem ykkur kemur ekki við.   

Ég man hvert einasta orð sem okkur fór á milli:

.

Læknir...... "Sæl......ég þarf að spyrja þig nokkurra spurninga.  Veistu hvaða dagur er" ?  (Hvað, eins og maður gangi með dagatal á sér þegar maður er á spítala )

.

Anna....Nei.

.

Læknir....."Veistu hvaða mánuður er" ?  ("Hvað er að manninum.....getur hann ekki gáð að því sjálfur" ?  Ennþá finnst mér eðlilegt að ég viti ekki svarið þar sem ég hef jú verið á spítala). 

.

Anna.... Nei.

.

Læknir..... "Veistu hvaða ár er" ?  (Nei hættu nú alveg  )

.

Anna.... Ehmmm..... nei.

.

Læknir..... "Veistu hvað þú heitir" ?  (Ég hugsa lengi, lengi). 

.

Anna....... Nei. (aulalegt  ) 

.

Læknir......"Veistu hvað ég heiti"?

.

Anna.........  Ég man ekki hvað þú heitir, en ég veit sko alveg hver þú ert !    (Hjúkket, ég held kúlinu.  Þar skall hurð nærri hælum.  Næstum búin að gera mig að fífli  ).

.

Það sem gerðist var að drippið áðurnefnda, ruglaði blóðsykri og söltum sem olli því að ég fékk mikinn bjúg alls staðar.  Líka við heilann.  Mér skilst að ég hafi litið hroðalega út. 

Þegar ég fékk rétta meðhöndlun runnu svo frá mér 15 lítrar á 15 tímum.  15 kíló.

Og ég er svo heppin að vera nokkuð heil í heilanum..... held ég. 

 

Athugasemdir

[Ragnheiður , 2.8.2007 kl. 19:28]

vá! heppin ég að þú lifðir þetta af ! já ok ok og allir hinir og fjölskyldan þín líka

[Eva Þorsteinsdóttir, 2.8.2007 kl. 19:40]

Ok, frekar grós svona í byrjun, var að spá í að sleppa að lesa rest ...... en gott að þú bjargaðist úr þessum lífsháska

[Anna Einarsdóttir, 2.8.2007 kl. 19:54]

Hei !  Ég var ekkert að drepast.

Fannst ykkur ekki síðasta svarið kænlega orðað ?    

[Brynjar Jóhannsson, 2.8.2007 kl. 19:59]

það frosnaði ekki í þér heilinn eins og stefán fá möðrudal fékk víst að heyra þegar hann varð úti á fjalli á sínum tíma ..... Anna ég er alltaf að sjá betur og betur ... You are normal in this special world ......

[Anna Einarsdóttir, 2.8.2007 kl. 20:04]

Er ég normal ?    Það eru þó góðar fréttir.

[Gíslína Erlendsdóttir, 2.8.2007 kl. 20:39]

Úff...hræðileg saga Anna mín, alltaf einhver við dauðans dyr í þessari fjölskyldu.  Ætli heilabjúgurinn sé ábyrgur fyrir skáldskap og skrýtlum

[Anna Einarsdóttir, 2.8.2007 kl. 20:52]

En Gillí mín....... við erum seigari en hjólbarði. 

Heilabjúgurinn ábyrgur ?    Nei, held ekki.  Ég var farin að haga mér svona um 7 ára aldur.  Fór í könnunarleiðangur undir pilsfaldinn hjá ömmu og svoleiðis....

[Anna Einarsdóttir, 2.8.2007 kl. 22:31]

Jess Kristjana.   Með óstarfhæfan heila, finnst mér þetta vel af mér vikið.

Er ekki stoltari af nokkru svari, fyrr eða síðar.  

[Jóna Á. Gísladóttir, 6.8.2007 kl. 00:40]

OMG