Upp með húmorinn.

 

Undanfarið hefur verið lítið um blogg frá mér.  Það er ekki vegna þess að ég sé í krísu vegna ástandsins á Íslandi og í hinum vestræna heimi, heldur hef ég unnið eins og vitleysingur þessa vikuna.  Nálægt 60 vinnustundir hjá mér síðan á sunnudag.  Vörutalning í versluninni sem ég vinn í ásamt því að ég starfa í banka, er ástæða þessa tímabundna vinnuálags.

Merkileg vika og lærdómsrík og nú sem aldrei fyrr ríður á að við Íslendingar höldum í spéfuglinn í okkur.  Höfum húmor. 

.

.

Höfum í huga þessa dagana að.........

"Sá er auðugastur sem er ánægður með lítið".  (Laotse)

.

Brandarahornið;

Fíll og mús fóru í bíó.

Fíllinn sat beint fyrir framan músina.

Í hléinu spurði músin fílinn: “Gætirðu nokkuð fært þig um eitt sæti svo ég sjái myndina líka?”

En fíllinn svaraði neitandi.   Þá settist músin fyrir framan fílinn og sagði:

“Nú sérðu hvað þetta er pirrandi.” 

.

 

Davíð er búinn að kaupa ölið.

 

Nú er orðið ljóst að Davíð keypti ölið. 

.

 

.

Ég bara verð að linka á bekkjarsystur mína, Kristjönu til að þið skiljið hvað gerðist síðan.

.

 

.

En hvað varð um Hannes Hólmstein ?   

Er hann sestur í helgan stein ?

 

 

Lífið var svo yndislegt fyrir 30 árum.

 

Það örlar á samviskubiti hjá mér.

Fyrir stuttu síðan óskaði ég þess upphátt að við færum aftur til ársins 1980.

Með dreymnum augum þuldi ég upp;  Ekkert sjónvarp á fimmtudögum.  Ekkert sjónvarp fyrr en á kvöldin.  Félagsvist.  Heimsóknir á kvöldin.  Engin eða hámark ein fjarstýring á heimilinu.  Börnin í útileikjum á kvöldin.  Alvöru heyskapur.  Heimsóknir til ömmu og afa.

.

Maður má nú láta sig dreyma. 

.

 

.

Úbbs..... kannski fór ég aðeins of langt aftur í tímann. 

Viðundrið biður um kauplækkun.

 

Maður er náttúrulega eins og hvert annað viðundur þegar maður skrifar jákvæðar fréttir en einhver verður jú að vera viðundur.    Ekki viljum við að viðundur deyji út !

Þessi pistill fjallar um stórgóða kartöfluuppskeru kortéri fyrir snjó. 

Hér á bæ voru nokkrar kartöflur settar niður þann 7. júlí s.l.  

Já, já, ég veit, ég veit.... doldið seint.

Hér á þessum sama bæ voru kartöflurnar teknar upp þann 2. október s.l. 

Í fyrradag.

Hvílík gleði að sjá litlar sætar kartöflur koma upp úr manns eigin garði. 

Þetta er alveg hellingur !

.

.

Að rækta kartöflur er mín leið til að mæta kreppunni.  Svo er ég að spegúlera í,  hvað ég geti gert næst.  Kannski ég biðji um kauplækkun.    Ég hef nefnilega heyrt að kauphækkanir séu verðbólguhvetjandi og þá hljóta kauplækkanir að vera verðbólguhamlandi.   Já, ég held að beiðni um kauplækkun sé besta hugmynd sem ég hef fengið lengi. 

Þó ég segi sjálf frá.    

 

Stefnuræða sparisjóðsstjóra.

 

Jakkaklæddir keyptu þeir jeppa
og jólin líka héldu með stæl
en síðan er komin víst kreppa
þá kóngarnir reka upp væl.

.

Það gagnast ei neinum að góla
og garga;  "við höfum það skítt"
þótt krónan sé farin að dóla
sér niður.....þá brosum við blítt.

.

Að bíta á jaxlinn og brosa
það besta er viðbragð í nauð
og krónuna reynum að tosa
upp aftur..uns verðum við rauð. 

.

.
 

Það var SAMT kleinubragð af kleinunum.

 

Nennið er horfið. 

Ég hef ekki nennt að blogga.  Kannski ekki skrýtið þar sem ég vinn á tveimur vinnustöðum þessa dagana og er þess á milli auðvitað hin besta húsmóðir.    Var ég búin að segja að ég gerði kleinur um daginn ?  Úúú..... þær heppnuðust allvel miðað við fyrsta kleinubakstur.  Fór enda alveg eftir uppskriftinni.  Á handskrifaðri uppskriftinni stóð 1 2 tsk. kardimommudropar.  Ég horfði á þetta og velti því fyrir mér hvort verið væri að meina hálfa teskeið eða eina til tvær ?  Setti svo eina og hálfa teskeið eftir djúpa íhugun.  Vinnufélögum fannst kleinurnar góðar en þó heldur bragðlausar.  Þær spurðu hversu marga dropa ég hefði sett í deigið sem var 2 kíló.  Mér skilst eftirá að þarna hafi staðið tólf teskeiðar.    Ég get þó svarið að ég fann kleinubragð af kleinunum.

.

.

Katla Gustavsberg köttur er nýbúin að læra að fara út og inn og út og inn og svo aftur út og það er nú rétt hægt að gera sér í hugarlund hversu mikill tími fer í að opna hurðina.     Mér líður eins og ég sé sjálfvirkur svalahurðaropnari. 

. 

Ég forðast að hugsa um stjórnmál þessa dagana þar sem ég vil helst vera í góðu skapi. 

Mikið er ég samt ánægð að eiga hæfilega lítið af peningum.  Þá þarf ég engar áhyggjur að hafa af því hvort bankar fari á kollinn.  Ég er sko alltaf að græða.   

Allir í fjölskyldunni dafna vel og njóta sín. 

. 

Ég er hamingjusöm í kreppunni. 

Hvaða dýr er öðruvísi og er með eitthvað sem langflestir nota ?

 

Og svarið við gátunni er .........  ......... þessi hani !   Hann er með greiðu. 

.

 

.

Ég þori ekki að koma með svarið við gátunni.

.

 

.

 

Ég er letidýr.

.

 

.

 

.

 

.

En eftir mikla pressu frá sjálfri mér, þar sem fortölum og úrtölum var beitt ásamt þvingu og plankastrekkjara,  kemur hér ein gáta;

 

Hvaða dýr er öðruvísi og er með eitthvað sem langflestir nota ?

Dýrin á myndunum eru alveg ótengd gátunni. 

Kötturinn er eins og íslenskt húsnæðislán.

 

Þessi mynd er tekin fyrir hálfu ári.  Hrafnkatla Gustavsberg ofurkrútt. 

.

 

.

EN .....   ......... hún borðar of mikið. 

Í dag nær hún alveg upp í loft.  Sagt og skrifað;  upp í loft !

 

 

.

 

.

Hrafnkatla fer til dýralæknis í næstu viku.  Ég held hún sé með verðbólguna. 

.