Uppákoma í útvarpi.

 

Á Bylgjunni í gær var þáttur, þar sem fólki gafst kostur á að hringja inn, spjalla og biðja um óskalög.

Inn hringdi maður í fínu skapi.  Hann sagði að þau hjón væru bara tvö heima, að skreyta fyrir jólin með kertaljós og kósý. 

.

 

.

Eftir nokkurt spjall spurði þáttastjórnandinn hvaða lag mætti bjóða honum að hlusta á ?

Maðurinn valdi jólalag en þá heyrðist hvell rödd konunnar fyrir aftan hann;

Nei !  Ég vil ekki þetta lag.     Það er ömurlegt. 

. 

Maðurinn varð víst hálfvandræðalegur því þessi uppákoma stemmdi illa við lýsingu hans á notalegheitunum heima.

Hann sagði;  "Þú sérð hver ræður á heimilinu". 

 

 

Allt eitt allsherjar plott.

 

Þegar ég var að komast til meðvitundar í morgun, eftir nætursvefninn, var mín fyrsta hugsun sú að stjórnmálamennirnir væru heldur betur búnir að plata okkur.

Þetta er sko allt eitt plott.  Þeir hafa málað upp stöðu efnahagsmála á Íslandi miklu svartari en hún raunverulega er.  Norski ráðgjafinn ráðlagði þeim að gera það.  Síðan, smátt og smátt, kemur í ljós að staðan er skárri þarna og betri hér.  Verulega slæm staða samt en þar sem hún fer örlítið batnandi, sbr. styrkingu krónunnar nú,  þá láta kjósendur gabbast til að trúa því að stjórnmálamennirnir hafi spilað svona vel úr spilunum.  Og þá halda þeir Geir og Dabbi sínum elskuðu stólum og við erum áfram sauðir.

.

 

.

Hahhh, ég sá í gegnum plottið. 

.

Já sæll,  eigum við að ræða það eitthvað frekar ?

Steinríkur er smáhneta.

 

Hér áður fyrr var ég skrifstofublók.  Sat á skrifstofustólnum mínum allan daginn og gerði ekki handtak í orðsins fyllstu merkingu.  Pikkaði bara inn og hugsaði dálítið.

Síðan venti ég mínu kvæði í kross - snarsneri mínu ljóði við - og vann mig niður í verslunarstarf.  Ykkur að segja er miklu auðveldara að vinna sig niður en að vinna sig upp.    Nú sé ég um að fylla á grænmetistorg með tilheyrandi burði og göngu.  Það eru ekki allir sem fá greitt fyrir að stunda líkamsrækt. 

Í morgun fór ég að spá í hvað ég lyfti mörgum kílóum á viku.  Daglega tek ég af stóru bretti af grænmeti og ávöxtum,  fæ nokkur hundruð kíló af kartöflum og rófum vikulega og síðan ber ég allt dótaríið fram í torg og fylli þar á.  Lauslega áætlað reiknast mér til að ég lyfti um 3 tonnum vikulega. 

Ég er næstum því satt að segja farin að ganga með hendurnar hálfan meter frá skrokk vegna umfangs allra nýju vöðvana.  Þarf meira að segja að skáskjóta mér inn um dyr. 

.

 

.        Steinríkur er "pínöts" við hliðina á mér.

 

 

 

 

 

 

 

Nú, þar sem ég vil ekkert vera að misnota þessa síðu og grobba mig, ætla ég að sleppa því að minnast á alla hlutina sem ég hef brotið og bramlað vegna minna óbeisluðu krafta undanfarið og láta hér staðar numið með einu frumsömdu kvæði í kross;

.

.

Þrjú tonn af grænmeti,

Anna fær nóg

aaaaf kálhausum

já heilan skóg.   

.

Davíðsháttur.

 

Friðleifur múrari vann sem múrari.

Dag einn fékk hann þau skilaboð að starfskrafta hans væri ekki lengur óskað hjá Múrmúr ehf.

Friðleifur sagðist ekki hlusta á þetta.  Hann ætlaði sér að starfa sem múrari í nokkur ár í viðbót.

Friðleifur sagði að ef þeir myndu samt sem áður þvinga hann til að hætta, þá horfði málið allt öðruvísi við.  "Þá mun ég snúa mér að stjórnmálum" sagði hann kotroskinn.

.

 

.

----------------

.

Ég hvet alla,  sem lenda í þeirri stöðu að vera sagt upp vinnu, til að svara með Davíðshætti;

"Heyrðu nei, ég ætla að vinna þessa vinnu í nokkur ár í viðbót" !   

Dýr-legur brandari.

 

Þrjár kisur sátu saman á vegg.

Ein þeirra sagði brandara;

.

 

.

"Hvað sagði annar hundurinn við hinn þegar þeir gengu framhjá stöðumæli ?

Hvur andskotinn !  Þeir eru farnir að rukka inn á salernið hérna".

.

Og svo mjálmuðu kisurnar úr hlátri.   

Myndagáta.

.

.

Þessi hlustar aldrei á fréttir.

.

Hann er enda alltaf glaður. 

.

 

.

Við þurfum að passa að festast ekki um of í neikvæðri umræðu.

Munum að leika okkur, brosa og njóta þess sem lífið hefur upp á að bjóða, þrátt fyrir allt.

Allavega af og til.   

--------------

Gaman væri að fá sveppavísur. 

 

 

Getraun.

.

Hérna eru myndir af nokkrum húsgögnum.  Hvað er athugavert við eina myndina ? 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

Innihaldslaus pakki.

 

Aðgerðarpakki ríkisstjórnarinnar fyrir íbúðareigendur er pakki með litlu innihaldi. 

Hálfgert prump.  

Hér er frétt um málið.

.

.

Í fyrsta lagi þarf hver og einn að sækja um lánið.  Ég hefði haldið að hin gríðarlega hækkun verðtryggingar yrði leiðrétt á einhvern hátt - fyrir alla. 

Í annan stað lækkar lánið ekki um eina krónu, sækir þú um - heldur, þvert á móti, er líklegt til að hækka.  Með öðrum orðum;  Þarna er verið að plata fólk til að kaupa  að öllum líkindum hærra lán með þeirri gulrót að greiðslubyrðin sé lægri til að byrja með...... en verði síðar hærri. 
Hvers hagur er það ?  Eða er ég ekki að skilja þetta rétt ?

Æ....... mér finnst vera komið nóg af pólitískum afglöpum.

Fjölskyldurnar í landinu eru það mikilvægasta af öllu mikilvægu.

Grunnþarfir fjölskyldunnar eru fæði og húsaskjól.

Ef til stendur að setja fjölskyldur landsins á hausinn með aðgerðarleysi - og engum til hagsbóta, þá kýs ég að kjósa eitthvað annað í næstu kosningum en ég gerði í þeim síðustu.

-----------------

Sparisjóður grínista og nágrennis - banki fólksins.  

.

P.s.  Ef enginn verður búinn að axla ábyrgð og segja af sér fyrir jól.......

..........  þá segi ég bara af mér !     

Geir og Ágúst.

 

Nú skil ég ekki. 

Fyrir hálfum mánuði sagði Geir harði að við fengjum líklega lánið frá IMF fimmtudaginn 30. október.

Síðan, þegar það kom ekki, hélt hann að það kæmi á mánudeginum 3. nóvember.

Allt í góðu með það....... nema hvað........

Samkvæmt fréttum í gær sendu þeir umsóknina frá sér fyrir viku síðan.... 4. nóvember.  

.

Skilningsleysi mitt verður líklega að skrifast á litla hagfræðikunnáttu mína.

Ég hef bara alltaf haldið að venjan væri að senda inn umsókn fyrst og fá afgreiðslu svo.

Stjórnmálamenn í dag....... dæs. 

...........................

.

.

Einn fyrir svefninn;

.

Allir strákarnir voru að dansa við stelpur nema Ágúst

hann var að dansa við strákúst. 

.

.