Evrópumál.

 

Þegar ég var á Bifröst í den,  lærði ég þýsku í einn vetur.  Eða átti að læra þýsku.    Mér fannst kennarinn kenna okkur svo vitlaus orð.  Hann kenndi t.d. öll smáatriði á reiðhjóli;  bjalla, keðja, stýri og hnakkur á þýsku.  Halló !  Til hvers ?     Nema.... þar sem ég var unglingur fór ég í netta uppreisn og nýtti þýskutímana í að hnoða saman ljóð ásamt einum bekkjarfélaga mínum.... sem líka var í uppreisn.

Síðan gerist það nokkrum árum síðar að ég fer til Þýskalands.  Ekki notaði ég reiðhjól og þurfti því ekkert á þeim orðum að halda sem reynt hafði verið að troða í hausinn á mér.  Reyndi ég þó að rifja upp einhver önnur og nothæfari orð.  Kvöld eitt fórum við á veitingastað og ég, ofurroggin, pantaði bradwürst.

Sá í huganum ljúffenga samloku. 

Eftir smástund kemur þjóninn með disk;

.

 

.

Þrátt fyrir ítarlega leit á netinu, fann ég ekkert bjúga sem var eins ógirnilegt og það sem þjónninn bar mér þennan dag í fyrndinni.  Helst líktist það þó efstu bjúgunum á diskinum, þessum brúnu.  Var bara stærra og lá eins og skeifa yfir diskinn allan.  Það var ekki neitt annað en þetta risabjúga á diskinum.  Ojjjj.

Ég horfði skelfingu lostin á "matinn".    Þetta var svo hroðalega ólystugt að það var ekki séns að ég fengist til að smakka.  Maður borðar ekki ALLT !

.

Síðan hef ég ekki talað þýsku. 

Er ég að tapa mér ?

 

Í miðju skammdeginu og kreppunni kom það fyrir mig fimm sinnum í nótt að ég vaknaði.

Ég veit ekki hvort ég á að þora að segja þetta.  

Æ, þið vitið hvort eð er hvernig ég er. 

Ehhhm.....

Ég vaknaði fimm sinnum í nótt......... 

 

 

 

 

.................skellihlægjandi !

 

.

 

.

Ekki nokkur svefnfriður fyrir mínum eigin hlátri. 

Ferlegt að ég man ekki hvað mig dreymdi. 

 

Rónarnir og fjölskyldan í Álfheimunum.

 

.

Einu sinni var fjölskylda í Álfheimunum.  Svo virtist sem allt léki í lyndi hjá foreldrunum og börnunum þeirra átta.  Faðirinn vann úti en móðirin var heimavinnandi húsmóðir.  Dag einn, er þau sitja að kvöldverðarborði, er bankað.  Fyrir utan standa nokkrir rónar.   Móðirin á heimilinu þekkti þá frá fornu fari.  Þarna stóðu gamlir skólafélagar hennar.  Móðirin, sem þekkt var fyrir að vera vinur vina sinna, gerði sér lítið fyrir og rétti þeim allt sparifé fjölskyldunnar.  Nú skyldu þeir fá að skemmta sér. 

Rónarnir urðu að vonum mikið glaðir og héldu á næsta bar.  Þar drukku þeir og drukku uns peningarnir voru uppurnir.  Þá hringdu þeir í vini sína í Álfheimum og sögðu farir sínar ekki sléttar.  Móðirin sá enn aumur á þeim og veðsetti húsið fyrir láni handa þeim.  Þeir héldu þá áfram gleðskap sínum.  Mikið fjör og mikið gaman !  Enn komu rónarnir, nokkru síðar.  Föðurnum fannst að hann yrði að standa með konu sinni og afhenti rónunum lykla að húsinu og bauð þeim að láta eins og heima hjá sér.  Einnig tæmdu þau framtíðarreikninga barna sinna....... því rónarnir voru jú svo almennilegir að bjóða hjónunum í ærlega drykkjuveislu með sér. 

Nú tók við svall næstu misserin.  Heyrðust þá raddir sem vildu að börnin yrðu tekin frá þessum foreldrum í Álfheimunum.  M.a. vegna þess að fregnast hafði að yngsta barninu væri gefinn sopi af og til, til að þagga niður í því þegar það var óánægt.  Heimilið var líka í rúst !

.

 

.

Mamman og pabbinn kunnu ráð.  Þau vildu halda foreldrahlutverki sínu - því barnabæturnar voru svo háar - og Þau ákváðu að skipta bara um hlutverk;  mamman myndi framvegis vinna úti og pabbinn vera heimavinnandi.  Þar með var engin ástæða til að taka börnin frá þeim lengur.  

Eða hvað ? 

----------

Geir og Ingibjörg Sólrún, ásamt öðrum ráðherrum eru að gera það sama.   Þau skipta um hlutverk.   Eins og það breyti einhverju ?  Kjósendur eru náttúrulega voða glaðir og kátir.  NOT.

. 

Helvítis fokking fokk - eða þannig.    (ljótt að blóta)

 

4-1

 

Manchester United rúllar Chelsea upp í dag,  4-1 .... annars má ég hundur heita. 

.

 

.

Ef svo fer að mér skjátlast... þá er næst að finna nafn á hundinn. 

.

Lykilmenn tilbúnir í slaginn í dag

Ég fækkaði fötum í vinnunni í dag.

 

.

Það er ekki á hverjum degi sem maður fækkar fötum í vinnunni.   

.

Í dag var ég að stilla blómum fram til sölu.  Blómvendirnir eru í þremur mismunandi stærðum.  Ég þurfti að klippa endann af hverjum vendi og setja vendina síðan í vatn.

.

Þegar ég er búin að þessu og er að fara að trilla blómunum fram, tek ég eftir því að ég geng á vatni.  Ekki þó eins og Jesú, heldur bara svona sull í pollum á gólfinu.  

.

Undrandi skoða ég undir vatnsföturnar og sé þá að ein lekur.  Og eins og Guðni Ágústsson myndi orða svo pent;  "Þar sem að fata lekur,,, þar er vatn".

.

Það var því ekki um annað að ræða en að henda fötudruslunni...... og fækka þar með fötum í vinnunni. 

.

 

.

.

 

Litla gátuhornið.

 

Þegar jólamyndirnar eru skoðaðar kemur dálítið athyglisvert í ljós.

Nú er það ykkar að finna hvað er merkilegt við myndirnar ?

.

 

.

 

.

 

.

 

Blúbbs

.

 

og annað !!!

.

 

Við eignuðumst barn í kvöld !

.

 

Úllen dúllen doff.....