EM í fótbolta.

 

EM í fótbolta er nú hafið eins og allir vita.  Þá taka menn sér jafnvel frí til að geta horft á hvern einasta leik. 
Sumir skilja við konurnar sínar af þessu tilefni, þ.e. ef konurnar eru ekki búnar að drepa mennina sína áður.... af sama tilefni.
Það hefur allavega gerst í útlöndum.  EM er því örlagavaldur í lífi fjölda fólks um allan heim.
Við mannfólkið erum nú alveg furðuleg, það verður ekki frá okkur tekið. 

.

Með hvaða liði heldur þú ?

.

.

Hverjir eiga íslenska náttúru ?

 

Olíuhreinsistöð á Vestfjörðum ?

Gefðu þér agnarlítinn tíma og horfðu á myndband Láru Hönnu Einarsdóttur. 

Afkomendur þínir eiga það skilið.

.

.

Allir geta gengið í Náttúruverndarsamtök Vestfjarða, hvar sem þeir búa á landinu. Sendið póst til Bryndísar ([e-mail]) eða Ólínu ([e-mail]) og skráið ykkur í samtökin. Því fleiri sem taka þátt í baráttunni því líklegri er hún til árangurs.

.

Við eigum bara eitt Ísland - varðveitum það.

Ég verð að koma þessu frá mér.......

 

MakeDÓNAR. 

Slagari dagsins.

 

Að lífið sé leiftrandi grín og glens 

má lesa á bloggi hjá Sigga Jens

en enginn veit svo hver komment fær

og líklega voru þau engin í gær

. 

Mikið lifandis skelfingar ósköp er gaman að vera partur af bloggheimi

mikið lifandis skelfingar ósköp er gaman að vera partur af bloggheimi. 

. 

Það sæmir mér ekki sem bloggara

að skrifa hér eldgamla slagara

og seint mun bókvitið blómstra hér

ég bráðum fer alveg að tapa mér

.

Mikið lifandis skelfingar ósköp er gaman að bulla eintóma vitleysu

Mikið lifandis skelfingar ósköp er gaman að bulla eintóma vitleysu. 

.

 

.

 

 

 

Sannleikurinn er sagna bestur.

 

Ég skil ekki fólk sem getur logið.  

Undanfarið hef ég þurft að umgangast nánast ókunnugt fólk sem segir tæplega eitt satt orð á dag. 

Það hlýtur að vera fjandanum erfiðara að muna hverju maður laug síðast og að hverjum, ef maður ástundar þessa iðju. 

Einhvern tíma í lífinu reyndi ég að segja smávegis ósatt en þá komu augun upp um mig.

Samviskan braut sér leið,  út um spegil sálarinnar og ég stóð fyrir framan þann sem ég plataði og vissi, að það sást úr kílómeters fjarlægð að ég var að ljúga. 

Með þessum vísdómsorðum hér að ofan (að eigin mati) fylgir auðvitað viðeigandi mynd.........

............ lygi er  Bullshit.

.

 

.

Sumu má ekki gleyma.

 

MAMMA, MAMMA !!!   Fyrirgefðu hvað ég kom seint inn, ég gleymdi mér.... sagði dóttir mín móð og másandi rétt áðan.

.

 

.

Farðu út aftur, sagði ég.

.

Ha !  Af hverju ?

.

Fyrst þú gleymdir þér, er rétt að þú farir aftur og sækir þig. 

 

Skopskynið er fast í henni.

 

Maðurinn er svo lítill í samanburði við náttúruöflin.  Þessvegna ber okkur að virða náttúruna.  Um leið og maður þakkar æðri öflum fyrir að enginn skyldi slasast alvarlega í hamförunum í gær, er hugurinn hjá Hrönn bloggvinkonu, sem missti allt sitt innbú í gær en heldur því sem mestu máli skiptir...sínu yndislega skopskyni.    Blessunarlega virðist ekki hægt að hrista það úr henni.

Þegar svona stórir atburðir eiga sér stað, finnst manni að við Íslendingar séum ein stór fjölskylda.  Næstum því allir.  Einn og einn er ekkert skyldur mér. 

Knús á línuna. 

.

Ég er drullufúl.

 

Þetta er sko ekkert gamanmál. 

Ég þoli ekki nágranna mína.

.

Eftir vinnu í dag  lá leið mín á fund, í skóla dóttur minnar.

Að honum loknum, keyri ég heim í mestu makindum.

Gleðin skein úr hverri hrukku í andliti mínu. 

Svo gerðist það !

.

Ég opna bílhurðina.  Þá skellur á nefi mínu grill-angan frá hverju einasta húsi í götunni. 

.

 

.

Djöfullinn !  (ljótt að blóta)   Ég slefa. 

.

Matseðill kvöldsins hjá mér hljóðar svona:

Þriggja korna brauð

Smjör

Bananar

Mjólk

.

Nágrannarnir verða kærðir, strax á morgun, fyrir lyktarmengun. 

Flúðasiglingar.

 

Þeir sem hafa lesið bloggið mitt í ár...... (eru virkilega einhverjir sem hafa nennt því ?   )........ vita að ég fór í Jökulsá Austari í fyrrasumar.  Það var mikil svaðilför fyrir drulluvatnshrædda mig.  .  En svakalega gaman eftirá.

.

Um síðastliðna helgi lá síðan leið mín í Jökulsá Vestari.  Hún er kettlingur við hlið hinnar Austari.  Jáhhhh...... þetta skyldi nú vera létt verk og löðurmannlegt og bara hundskemmtilegt. 

Sem það og var. 

Að mestu leyti. 

.

Auðvitað bjó ég að reynslu síðasta árs, kunni áratökin, vissi við hverju var að búast. 

Við sigldum ógnarskemmtilegar flúðir og léttar bárur í mögnuðu landslagi.  Það munaði minnstu að ég syngi af einskærri gleði.  Lét það þó ekki eftir mér af tillitssemi við aðra bátsverja.  Vildi ekki vera ein eftir í bátnum. 

.

Eftir nokkra stund ákvað ég að leika hetjuna sem ég aldrei var í fyrra.  Ég lét mig gossa afturábak ofan í ána.  Díííí hvað ég hefði þótt svöl,  ef ég hefði ekki komið uppúr vatninu með angistarsvip á fésinu.  Ég náði ekki andanum.  Shit !  Ég gleymdi að loka munninum áður en ég hvarf í djúpið og gleypti líklega eina átta millilítra af Jökulá.  Reyndi að anda en ekkert gerðist........ allir í bátnum sáu að ég var skrítin á svipinn...... ekkert hetjuleg.  Loks náði ég andanum með öflugu innsogi.

Ekki kúl. 

.

Enn var þó von.

.

Við áðum við klett, þriggja metra háan og til þess ætlaðan að hoppa fram af honum.  Nú varð ég að rétta af minn hetjuhlut og hoppa.  Það gerði ég og tókst að svamla í land af eigin rammleik. 

Vei ! 

.

Síðan tók við sigling á léttum bárum.  Voða gaman þangað til............ ...... það gerðist sem aldrei hefur gerst í Jökulsá Vestari.  Báturinn festist í hringiðu.  Í stað þess að sigla yfir eins og hinir bátarnir, stoppaði okkar bátur.  Þvílíkur kraftur í vatninu.  Okkur var sagt að róa.  Árin fór ofan í en þótt maður tæki á öllu öllu öllu.... sem til var, haggaðist ekki árin í þessum ógnarkrafti.  Báturinn virtist ætla að fara á hvolf.  Nú var ég orðin hrædd.    Nýbúin að næstumþvídrukkna og sá fyrir mér að ef ég sogaðist ofan í þennan hringiðupoll, væru dagar mínir taldir.  Ég myndi einfaldlega deyja úr hræðslu. 

.

En..... þá losnaði báturinn.  Hann snerist í hálfhring og festist svo aftur...... og Brattur fauk fyrir borð.    Á þessu augnabliki held ég að heilinn í mér hafi farið í verkfall.  Ég neitaði að hugsa lengra.  Eftir nokkrar mjööööööög langar sekúndur,  skaust Brattur aftur upp á yfirborðið undir bátnum................. og við það losnaði báturinn. 

Brattur er hetjan mín.      Brattur orti um þetta vísu...... sjá hér.

.    

Jökulsá Vestari er bara helv**** skemmtileg svona eftirá.    Ef satt skal segja hentar hún öllum.  Passið bara að taka hrakfallabálkinn mig ekki með. 

Hvað er Cameldýrið að segja ?

.

 

.