Tuð til heiðurs Halldóri.

 

Iss piss !

.

Ég fór til Reykjavíkur með dóttur minni, gagngert til að nýta boðsmiða í Húsdýragarðinn.

Fór fyrst í heimsókn, alveg slök.  Kom í Húsdýragarðinn klukkan 17.05.  og hvað haldiði ?

Húsdýragarðurinn lokaði klukkan 17.00 því það er komin vetraropnunartími.     Eða ætti maður heldur að segja vetrarlokunartími ?  Og það er ÁGÚST !!

Þetta er nú ekki einu sinni fyndið. 

Bara svínslegt, asnalegt og hundleiðinlegt.

 

---------------------------------------

 

Á leiðinni heim,  vakti dálítið athygli mína.  Ekki það að hún hafi verið sofandi... menn taka bara svona til orða. 

Ekki í einum einasta bíl, sá ég konu við stýrið og mann í farþegasætinu.

Alltaf karlinn að keyra og konan farþegi.

Hvað er málið ?

Vegur það að karlmennskunni að láta konuna keyra ? 

 

----------------------------------------------

 

Að öðru leyti er ég í frábæru skapi. 

 

Bréf frá formanni.

 

Ágætu félagar og Arnfinnur. 

 

Nú eru tæplega tvær vikur í  STÓRA MÓTIÐ.

Ætla ég hér að tipla á smáu varðandi ýmiss fyrirkomulög.

.

Keppendur og leikendur verða:

Brattur, Kristjana, Ingibjörg, Halldór, Arnfinnur, Ægir og Anna.  Síðan verða kannski einn eða tveir eða þrír heiðursgestir... sem mega þá hugsanlega heita Anna og Björg og Arnar.  Við komum að Eddu síðar í þessu bréfi.

.

Reglur..... þær sem eru tilbúnar núna:

Snertur maður er færður,, nema það hafi verið óvart, og ber þá að segja "fyrirgefðu".

Við höfum dragdrottningu í öllum skákum gegn Kristjönu.  Það þýðir að við drögum okkar eigin drottningu út af borðinu og leggjum hana nett til hliðar.

Hver keppandi fær 10 mínútur á skák.  Falli keppandi á tíma, fær hann stóran mínus.

Ingibjörg ber ábyrgð á því að nægjanlega mörg taflborð og klukkur verði á svæðinu.

Það á að vera REGLUlega gaman. 

Brattur dómari og Halldór eftirlitsdómari geta bætt inn reglum og hent út, alveg eins og þeim langar til.  Nema reglunni um dragdrottninguna.  Hún er óhagganleg.

.

Verðlaun.... 

Þar sem þetta er stórmót, verða auðvitað veitt Edduverðlaun.  Edda bloggvinkona mætir þar í  sitt hlutverk.

Verðlaunin verða af lakara taginu.

Hver keppandi og Edda og heiðursgestir, eiga að mæta með verðlaunagrip, sem ekki má vera keyptur í búð. 

Viku fyrir mót,  skulu keppendur blogga um sína verðlaunagripi.  Allir verðlaunagripir eiga að hafa nafn.  Þeim verður nefnilega úthlutað eftir nafni... samkvæmt ákveðnum reglum sem eru í kolli formanns og munu eigi verða uppgefnar.   Einnig má birta mynd af verðlaununum.

.

Ekki meira að sinni.

Skákklúbbur bloggara með tattoo,

Anna Einarsdóttir

Formaður.

 

 

 

 

Geisp geisp.

 

Í gráum silkináttfötum ég vakna

ein..... fæ mér brauð með osti

ekki neins ég sakna..............

 

 

 

eða jú !!  ...... Hvar er Frosti ?     

 

Gróðurhúsaáhrif.

 

Skyldu

gróðurhúsin

vita

hvað

þau

hafa

mikil

áhrif ?

 

 

 

Bílakaup, bílakaup ?

 

Vill einhver eignast bílinn minn fyrir ekki mikinn pening ?  Hann er að sumu leyti í lagi.  Það er smá vandamál með hann samt.  Það er ekki hægt að opna húddið.    Ehhh...     Það er örugglega nóg vatn og olía á honum fram á haust. 

.

 

Laugardagsþrif með leikrænum tilburðum.

 

Að sópa og skúra, finnst mér ekki neitt ofboðslega skemmtilegt en að leika mér,, það er gaman. 

 

Ég fór að hugsa... og hugurinn ber mann út um víðan völl og rúmlega það...  .. er ekki hægt að gera þrif að leik ?

.

Það er auðvitað ALLT HÆGT og maður á að finna út hvernig, svo maður nagi sig ekki í rassinn síðar yfir einhverju sem maður lét ógert.

.

Það liggur í augarins eðli að íþróttaleikur eins og krulla, hentar mjög vel til sópunar.  Því fór ég í krullu áðan, á gólfinu heima hjá mér.

.

.

Þá er bara skúringin eftir.  Þar dettur mér helst í hug gamalt trix sem Lína Langsokkur notaði.  Þ.e. að fara á skauta á skrúbbum.   

.

.

Það er svo gott að geta staðið á eigin spýtum í lífinu. 

 

Geisp.

 

Í gráum silkináttfötum ég vakna

ein................ fæ mér kaffi

Ekki neins ég sakna............

eða jú ! .....hvar er Haffi ? 

 

Komin út úr skápnum.

 

 

 

Ég hef bloggað í hálft ár.  Hingað til hef ég haft tveggja ára gamlar myndir af mér í höfundarboxi.  Það var með vilja gert.  Vildi kynnast þessu samfélagi bloggara, áður en ég ætti á hættu að fólk þekkti mig úti í búð eða á götu. 

.

Eftir 6 mánaða veru hérna, hef ég komist að þeirri niðurstöðu að þið, bloggvinir mínir, eruð upp til hópa gott og frábært fólk.    Þessvegna hef ég sett inn nýja mynd af mér.... u.þ.b. 10 mínútna gamla og nú er því ekkert til fyrirstöðu að þið rjúkið á mig í Bónus og knúsið mig eins og aldagamla vinkonu.

.

Ég er farin út í búð ! 

. 

pssssssst..... muna að styrkja Gillí frænku mína, elskurnar.  Sjá næstu færslu.

.

 

Einn..... tveir....... og ............ þrír !  Hér kem ég. 

.

 

 

 

Láttu gott af þér leiða.

 

Þeir sem hafa fylgst með blogginu mínu í langan tíma, vita að ég á frænku sem er með "ólæknandi" krabbamein.  Gillí frænka er ótrúleg kona.  Hún er svo dugleg að það er næstum því ekki fyndið.    

Hún ætlar og skal, sigrast á þessu meini.  Í september fer hún til Bretlands að heimsækja Matthew Manning, breskan heilara, sem getið hefur sér gott orð fyrir að hjálpa veiku fólki...........    www.matthewmanning.com

 

 

 

 

Hér er Gillí með barnabörnunum á splunkunýrri mynd.   Ég hnuplaði myndinni frá henni í skjóli nætur og hún hefur ekki hugmynd um hvað ég er að bralla hérna.   

 

Kerfið okkar íslenska, býður langveiku fólki ekki upp á digra sjóði til að spila úr.  Þessvegna hefur verið stofnaður styrktarreikningur fyrir Gillí.  Hún vill sjálf bara að fyrirtæki styrki hana.... en mér finnst eiginlega, að það sé sama hvaðan gott kemur. 

 

Þessvegna bið ég ykkur, kæru bloggvinir..... að leggja þúsundkall eða tvo inn á þennan reikning

kt. 120161-5559
nr: 513-14-607627

 

og sleppa því að panta pizzu um helgina,  ha ! 

 

ÁSTARÞAKKIR !

 

 

Dratthalar og drullusokkar.

 

Þeir settu eitthvað í drykkinn minn, held ég. 

Ég var stödd á skemmtistað í Reykjavík og var að dansa.  Hafði drukkið 3 bjóra allt kvöldið. Lagði bjórinn minn á borð hjá útlendingum, eins og kjáni.  Við sveitastúlkurnar erum saklausar fram eftir öllu.  En ég er það ekki lengur.

 

Eftir dansinn tók ég glasið og fékk mér sopa.  Og líklega annan.  Eins og hendi væri veifað,  varð mér illt og allt fór að verða eins og í móðu.  Ég,, snögg eins og engispretta, hljóp út og stakk fingri ofan í kok og ældi eins og ég gat ofan í næsta niðurfall.     Man að sú hugsun hvarflaði að mér,  að ég væri ekki vænlegt fórnarlamb nauðgara, meðan ég væri ælandi.     Um leið og ég hætti að kasta upp, flýtti ég mér á Bæjarins bestu og fékk mér að borða.... og hringdi í systur mína og bað hana að sækja mig.  Hún sagði að ég hefði virkað "blindfull".  

 

Auðvitað hef ég enga sönnun fyrir einu né neinu.  Veit bara að 3 bjórar hafa, hvorki fyrr né síðar, valdið mér svona lasleika.  Þessvegna datt mér í hug að einhverju drasli hefði verið laumað í glasið mitt, meðan ég var að dansa ?  Og að það, hversu hratt mér tókst að losa mig við sumt af því í ræsið... hafi bjargað mér.  Veit ekki ? 

 

Lestu Heiðu vinkonu af blogginu, ef þig langar að fræðast um ólyfjan í glösum kvenna. 

http://skessa.blog.is/blog/skessa/entry/147986/