Þetta er algjör grís.

 

. 

Hrín hátt í svíni 

með fína trýnið

Hlýnar sá fíni

við skínandi línið

.

en mín er að grínast. 

 

Þegar ég var ung og vitlaus....

 

Skrásetning æskuminninga áður en þær falla í gleymsku.........

 -------------------

-Fékk lánaða regnhlíf systur minnar, sem hún hafði fengið í jólagjöf, örstuttu áður.  Það var rok og ein hviðan reif af mér regnhlífina og hún hvarf út í buskann á ógnarhraða.

Þá uppgötvaði ég í fyrsta skipti að sumt hverfur og kemur aldrei aftur. 

-------------------- 

-Það var íþróttamót á Breiðabliki.  Kúluvarparinn kastaði kúlunni eitthvað ónákvæmt.  Hún lenti í höfðinu á bróður hans pabba.  Ég man rosalega mikið blóð.

Þá uppgötvaði ég í fyrsta skipti að fullorðnir menn geta líka fellt tár.

--------------------- 

-Pabbi var búinn að breyta ryksugumótor í smergel.  Hann var alltaf að finna eitthvað upp.  Síðan fór hann að sýna þetta undratæki.  Smergelskífan fór af og tók þumalfingurinn af pabba.  Aftur mikið blóð.

Þá gerðist ég fréttakona...... hljóp á næstu bæi og gólaði: "pabbi missti putta, pabbi missti putta" !

---------------------- 

-Það var dansleikur á Breiðabliki.  Hljómsveitin Stykk.  Ég var 11 ára gömul og bróðir minn 12 og vinkona mín, 11 ára var líka með okkur.  Okkur langaði á ball en gátum ekki spurt, því það var enginn heima.  Svo við fórum bara...    .....á puttanum.  

Á ballinu sá ég frænku mína í sleik við einhvern strák.  Ojj barasta. 

---------------------- 

-Við vorum með eitt allsherjar búó í Dal.  Kofa, potta og pönnur, vegi og bíla, felgu sem við notuðum sem klósett...... allt til alls.  Þangað til pabbi kom einu sinni, vippaði felgunni upp á öxlina og gekk með hana í burtu.

Þá kom skrítinn svipur á okkur krakkana. 

----------------------- 

-Afi hjó hausinn af hananum og haninn hljóp út um allt, hauslaus.

Það var rosalegt.

----------------------- 

-Við vorum í grunnskólanum.  Frænka mín fullyrti að ég kæmist ekki ofan í skúffu sem var í botni skáps.  Ég hélt nú það.  Skreið ofan í skúffuna og hún renndi skúffunni inn og lokaði skápnum pent. 

Þarna uppgötvaði ég að ég gat verið vitlaus. 

------------------------ 

-Amma gaf okkur "kaffi sykur brauð og mjólk" en afi gaf okkur í nefið frá 7 ára aldri.

Þetta var fyrir tíma ESB samningsins. 

------------------------ 

 Svona var nú lífið í gamla daga.   

.

Já...... og nú er ég bara ung og ekkert vitlaus... eða þannig. 

 

 

Vangaði strák með hor.

 

Þegar ég var lítil,, þá var ég lítil....... ,minnst í bekknum. 

 

Á jólaskemmtunum í gegnum allan grunnskólann lék ég Stúf. 

.

Stúfur hét sá þriðji                                                 

stubburinn sá

hann krækti sér í pönnu

þegar kostur var á

.

Eins og maður muni þetta ekki !  

.

Ég var alltaf höfðinu minni en frænka mín sem var TVEIMUR DÖGUM YNGRI.    Það þótti lítilli stúlku vera stórt svindl.

.

Í bensínskúrnum hjá pabba, fór ég að vinna þegar ég var 9 ára gömul.  Það kom iðulega fyrir að menn leituðu að bensínafgreiðslumanninum,, horfðu framhjá mér.  Þegar ég spurði minni barnalegu röddu: "FYLLA"?,  .... Þá horfðu menn á mig með vantrú í augunum.... litu svo hver á annan..... og litu svo undan.  Stundum sá ég axlirnar hristast.  Það er ekki eins og maður sé heimskur þótt maður sé lítill !

.

Mamma sparaði líklega stórfé þegar hún saumaði á mig fötin... þurfti svo lítið efni. 

.

Síðan var ég líka seinþroska.  Enginn strákur vildi vanga við mig, fyrr en ég var komin í níunda bekk.... og þá var það yngri strákur með hor.

Og svo seinþroska var ég, að þegar ég loksins byrjaði á blæðingum, hoppaði ég og dansaði af gleði.    Loksins loksins....... ég er orðin eins og hinar stelpurnar.  Húrra og jibbíjei.  

. 

Hef ekki heyrt að aðrar stúlkur hafi fyllst þvílíkum fögnuði yfir þessum ófögnuði. 

.

Um 15 ára aldur fór "Anna Sigga litla mín", eins og amma kallaði mig stundum, loks að stækka.  Hún stækkaði og stækkaði og varð 167 sentimetrar á hæð.

Svo telur hún sjálfri sér trú um það núna að seinþroska stelpur endist bara lengur.... ha...  .... hvað svo sem hún meinar nú með því ? 

.

Margur er knár þótt hann sé smár frameftir öllu og betra er seint en aldrei líka.

 

 

 

 

 

Mýsla sundríður froski berbakt.

 

 .

.

Þessi froskur er ekki eins útsmoginn og froskurinn sem kallaði til prinsessunnar:

Gvabikk gvabikk, kysstu mig kysstu mig !  Ég er fagur ungur prins en vonda nornin hefur breytt mér í frosk.

Prinsessan kyssti froskinn en ekkert gerðist.

Fyrsti apríl, fyrsti apríl,  æpti froskurinn og hoppaði burt.

Tárin hrynja sem foss.

 

Senn dimmir hér skerinu á

og svanirnir fljúga á brott

Króknuð og köld verður þá

kinn mín, það er ekki gott

.

.

Ég engan get yljað mér við

er alein með ískaldar tær

Í hjarta mér hef engan frið

hjálpið mér, komið þið nær

.

.

Ef tilfinningar mínar tjái ég hátt

og tárin hrynja sem foss.........

 ------------------

 ------------------

-------------------

-------------------

þá opnið þið munninn upp á gátt 

því ég er að grínast,,  koss. 

.

Ég vil fá álver í Almannagjá......

 

.

 

 

 

Vont þegar það góða er lagt niður.

 

Ég er alin upp við harmonikkutónlist.  Pabbi var sko hljómsveitargæi.   

.

.

Í grunnskólanum heima var enginn íþróttasalur þegar ég var yngri.  Því var okkur krökkunum kennt að dansa gömlu dansana.  Það var hægt í venjulegri skólastofu.

Mér finnst fátt skemmtilegra en að dansa, við góðan dansherra, almennilegan hraðan polka.  Snúast í hringi þar til allt hringsnýst fyrir augunum á mér.  Þá er gaman. 

Ég hef af því áhyggjur að harmonikkutónlist og góðir dansherrar séu að verða liðin tíð.

Síðast komst ég í gömlu dansana á þorrablóti fyrir 3 árum.  Alltof langt síðan ! 

Mér finnst hundfúlt þegar eitthvað sem er gott og skemmtilegt, hættir.

Nú vil ég almennilegt harmonikkuball og góða dansherra, borða kjötbúðing með grænmeti í og drekka Sinalco og borða bláan Opal á eftir.  Þetta á að gerast á fimmtudegi sem verður sjónvarpslaus.  

Það er í lagi að láta sig dreyma.

 

 

Árans óheppni.

 

Í dag ætlar sveitastelpan að skella sér í menninguna.  

Það var á dagskránni að sýna mig og sjá aðra.   

Nema hvað.... vaknaði í morgun með svakalegar frunsur.  Ekki eina eða tvær.. heldur margar.   Það er kominn hjónasvipur með mér og Fílamanninum. 

Eins og það sé ekki nóg til að hrekja alla sjénsa út á hafsauga.  Nei sko, ég er líka með bólu á ótrúlega "skemmtilegum" stað.  Hún er í nösinni og blasir þar við. 

Ef ég hef reiknað hana rétt út, mun hún verða hvít í kvöld og þá lít ég út eins og Fílakona með hor.   

.

.

Ef þið sjáið mig á förnum vegi.... þá væri fallega gert af ykkur að hlægja ekki of mikið að mér.

Góða skemmtun !

 

Þessi er "greinilega" myndarlegur.

 

Vandræðalegt.

 

Það er svolítið óþægilegt að vera bloggari stundum. 

.

Ég fer til dæmis út í búð og hitti vinkonu mína. 

Hún:  "Af hverju ertu með sár á hálsinum.......varstu að reyna að hengja þig"?

(vinkonur mínar eru sko húmoristar)

Ég:    "Neibb, ég fékk þetta eftir riverrafting, þurrbúningurinn var svo þröngur í hálsinn".

Hún:  "Já þú varst í rafting,,  var ekki gaman" ?

Ég hugsa eldsnöggt...er hún búin að lesa eða er hún ekki búin að lesa bloggið ?    Svo byrja ég að segja frá og góni á hana á meðan.... reyni að lesa í viðbrögðin.... er hún spennt.... sýnir hún sterka svörun ?  Eða er eins og hún hafi lesið þetta í morgun ? 

.

. 

Það er sko agalega hallærislegt að spyrja alltaf:  "Lestu bloggið mitt" ?

Það er líka asnalegt að segja frá einhverju sem fólk veit nú þegar. 

Svo ágætu vinir......vinsamlega stoppið mig þegar ég fer að segja eitthvað sem þið hafið lesið !

------------------

En svo fékk ég hugmynd. 

Er ekki einhver hálfviti þarna úti sem er til í að senda mér skýrslu um hrakfarir sínar, og ég get þá bloggað um hann/hana....... og spjallað eðlilega við vini mína.... ha ?